Rasy psów różnią się między sobą cechami poznawczymi

Badanie przeprowadzone na Uniwersytecie w Helsinkach w Finlandii miało na celu ustalenie, jak 13 ras psów radziło sobie w różnych testach poznawczych. Na próbie liczącej ponad 1000 psów naukowcy odkryli kilka różnic między rasami w takich cechach, jak poznanie społeczne, zdolność rozwiązywania problemów i kontrola hamowania.

Wcześniejsze badania wykazały, że rasa jest jednym z czynników potencjalnie wpływających na osobowość i zachowanie psa. Wciąż jednak niewiele wiemy o różnicach rasowych w zakresie cech poznawczych, takich jak zdolność rozwiązywania problemów, pamięć, logiczne rozumowanie i poznanie społeczne. Celem tego badania było zbadanie, które cechy poznawcze mogą różnić się w zależności od rasy i jak każda rasa wypada w porównaniu z innymi pod względem każdej z badanych cech.

“Wyniki sugerują, że różne cechy poznawcze mogły być faworyzowane u różnych ras”, mówi doktorantka i autorka badania Saara Junttila.

Badanie poznawcze na dużą skalę

Próba składała się z 1 002 fińskich psów, które wzięły udział w baterii testów poznawczych smartDOG. SmartDOG to firma należąca do współautorki Katriiny Tiira, oferująca różne testy poznawcze i behawioralne właścicielom psów, którzy mają nadzieję lepiej zrozumieć cechy swoich psów. Analiza obejmowała tylko rasy psów z co najmniej 40 testowanymi osobnikami, co dało 13 ras.

Psy wzięły udział w siedmiu testach poznawczych i trzech testach mierzących zachowanie. Stwierdzono znaczące różnice między rasami w testach mierzących kontrolę hamowania, rozumienie ludzkich gestów (takich jak wskazywanie palcem w określonym kierunku), umiejętność rozwiązywania problemów przestrzennych (objazd wokół ogrodzenia w kształcie litery V), poziom aktywności, witanie się z nieznaną osobą, eksplorację w nowym środowisku oraz zachowanie podczas rozwiązywania problemu, który jest niemożliwy do rozwiązania (tj. czy pies próbuje rozwiązać problem samodzielnie, czy zamiast tego prosi człowieka o pomoc).

“Nie znaleźliśmy różnic rasowych w zadaniach mierzących logiczne rozumowanie lub pamięć krótkotrwałą” – mówi Junttila. “Być może te cechy nie zostały wyselekcjonowane u różnych ras lub silniejszy wpływ na te cechy mają czynniki środowiskowe, takie jak metody szkolenia, wcześniejsze doświadczenia lub sama sytuacja testowa”.

Czy rasy różnią się między sobą?

“Wyniki dostarczają interesujących informacji dotyczących rodzajów cech, które mogły być preferowane u różnych ras”, mówi Junttila. “Na przykład, najczęstszą i najważniejszą rolą współczesnego golden retrievera wydaje się być rola psa domowego i członka rodziny. Oznacza to, że wysoka kontrola hamowania i zależność od człowieka mogą być cennymi cechami, podczas gdy umiejętność rozwiązywania problemów może nie być tak ważna. Inne cechy mogą być cenne w innych rolach”, kontynuuje Junttila. “Bateria testów zawierała wiele testów, w których wyniki nie mogły być ocenione jako “dobre” lub “złe”. Na przykład niski wynik w teście kontroli hamowania może oznaczać, że pies ma wysoką motywację do nagród, łatwo się pobudza podczas treningu i szybko reaguje, co może być korzystne w szkoleniu do ról roboczych i psich sportów. Być może dlatego rasy takie jak malinois i owczarek niemiecki uzyskały tak niskie wyniki w teście kontroli hamowania”.

Wyniki pokazały na przykład, że hovawart był jedną z najbardziej niezależnych ras, próbując samodzielnie rozwiązać nierozwiązywalne zadanie, zamiast zwracać się o pomoc do człowieka. Z kolei golden retriever był jedną z najbardziej zorientowanych na człowieka ras, spędzając dużo czasu na pozornym proszeniu człowieka o pomoc. Malinois był rasą, która najlepiej rozumiała ludzkie gesty, a labrador retriever nie był daleko w tyle. Malinois i border collie były najszybsze w rozwiązywaniu problemów przestrzennych, podczas gdy border collie przodował w kontroli hamowania.

Według Junttili, wyniki mówią nam jedynie, jak radzą sobie te rasy w określonych sytuacjach problemowych. “Dlatego też nie byłoby wskazane wyciąganie zbyt wielu wniosków z wyników naszego badania na bardziej ogólne zachowanie konkretnego psa, ponieważ każdy pies jest nadal indywidualnością”, podsumowuje Junttila.